Eskiden Anadolu'da oynanan bir çocuk oyunudur affetmek. Asıl özü "Av Etmek" olan bu deyim, hızlı söylene söylene, çocukların tam konuşamaması da işin içine girince "af ettim", "affettim" olarak yozlaşmıştır.
Oyun en az 3 kişi oynanır. Oyun kurucu 1 av seçer. Diğerleri de bu avı yakalamaya çalışır. Yakalayan "Av Ettim", "Av Ettim" diye bağırır.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Affetmek Almanlara mahsustur. Almanyaya işçi olarak giden vatandaşlar yazları mercedeslerine binip memleketlerine dönerken "Auf wiedersehen" derken bir yandan da "adamların paralarını aldık gidiyoruz, memlekette yiyicez" diye düşünüp vicdan yaparlardı. Bu nedenle veda ederken bi yandan da içten içe "affedersin" diyerek özür dilerlerdi. "Affetmek" kelimesi güzel türkçemize işte bu zamanlarda yani 70li yıllarda girmiştir. Almanya, acı vatana olan vicdanları ile kendi memleketlerine olan aşkları arasındaki ilişkiyi anlatan bu kalıplaşmış soru, zamanla alamancıların giderek almanlaşmasıyla orjinal anlamını yitirmiş ve insan ilişkileri için de kullanılmaya başlanmıştır.
YanıtlaSil